-
1 μετέωρος
Grammatical information: adj.Meaning: `raised on high, in suspense, above the earth, on high sea, superficial', metaph. `hesitating, uncertain, pending, excited' (Il.).Compounds: Often as 1. member, e.g. μετεωρο-λόγος `who speaks about τὰ μετέωρα, astronomer', with - έω, - ία (IA.; Capelle Phil. 71, 414ff.).Derivatives: μετεωρ-ότης f. `sublimity' (Corn.), - ία `absent-mindedness' (Suet., M. Ant.), - οσύνη `id.' (Man.); - ίδιον meaning uncertain (pap. letters). Denomin. μετεωρίζω `raise high, encourage (with false hopes) etc.', midd.-pass. also `become proud, haughty' (IA.) with μετεωρ-ισμός (Hp., Arist.), - ισμα (hell.), - ισις (Plu., D.C.) `exaltation, excitedness etc.'; - ιστής H. as explanation of πεδαοριστής (beside ἵππος φρυ\<α\> γ-ματίας), - ιστικός `exciting' (Vett. Val.). -- Also μετεωρέω = μετεωρίζομαι (Ph.).Origin: GR [a formation built with Greek elements]Etymology: Derivation from *μετ-αείρω, μετ-αίρω (Aeol. πεδαίρω) `raise high' like συνάορ-ος `coupled together' from συν-αείρω ( ἔξοχ-ος: ἐξ-έχω etc.; Schwyzer 430 a. 460). Also hypostasis of μετ' ἀέρος `in the air' (with anal. - ο-) is possible, cf. Kretschmer Glotta 31, 449; connection with ἀήρ is indeed obvious, cf. Ar. Nu. 264 Άήρ, ὅς ἔχεις την γῆν μετέωρον. Cf. μετάρσιος and Wackernagel Syntax 2, 244, Björck Alpha impurum 112 f.Page in Frisk: 2,219-220Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μετέωρος
См. также в других словарях:
μετέωρος — η, ο (ΑΜ μετέωρος, ον, Α επικ. τ. μετήορος, ον, δωρ. τ. πεδάωρος, ον Μ και μέτωρος, ον) 1. αυτός που αιωρείται πάνω από το έδαφος, που βρίσκεται ή γίνεται στον αέρα, εναέριος («σκέλεά δε... κατακρέμανται μετέωρα», Ηρόδ.) 2. αυτός που βρίσκεται σε … Dictionary of Greek
NUBES — in Sacris, a Deo saepius adhibita reperitur, cum Populo suo placuit se manifestare. Inprimis mamorabilis fuit Columna Nubis, quâ Aegyptô egressos Israelitas Deus per desertum duxit. Exod. c. 13. v. 21, 22. Dominus autem praecedebat eos, ad… … Hofmann J. Lexicon universale
